pieken en dalen

Elke relatie heeft hoogte en dieptepunten.
Nu had ik régine terloops al een aantal keer vermeld dat ik eigenlijk de trollstiegen wel graag in de route zou opnemen.
Ik had echter "vergeten" te melden dat die route bestond uit 12 haarspekdbochten à la stelvio pass in Italië.
Zij had in gedachten dat het iets met trollen bewoning was,maar de ergdte troll reed in dit geval voor haar uit (moi) :-)
We kwamen hem gelukkig tegen toen we nog fris waren,en van de goede kant (van noord naar zuid) zodat we van onder naar boven konden gassen.
Fraai....en droog.
Régine haf er ook geen enkele moeite mee en voor we het wisten reden we boven op de hoogvlakte,genietend van de prachtige omgeving en daalden via de andere kant weer enigzinds af richting het norddalsfjord en vergapen on aan wat voor ons opdoemd.....adembenemend en niet te besschrijven is de wijdsheid en afmetingen van de inhammen in dit land,en de diepte steilheid van de rotswanden die het water gevangen houden.
Na een adempauze beginnen we aan onze 2e mini stelvio van de dag en
dit keer naar beneden.
Minder leuk maar keer op keer (letterlijk) met prachtig uitzicht of het fjord.
Eenmaal beneden en naar de ronding van fe baai gereden aan de andere kant weer omhoog en nog even ongedraaid voor een foto van de mini stelvio aan de overkant genomen omdat we die zo'n half uur geleden af zijn komen zakken.
Dan is het weer de rotsachtige hoogvlakte met zijn meertjes en watervallen die onze aandacht vragen,en het volgende hoogtepunt diet zich aan.
De dalsnibba.
Zijn weg omhoog biedt het hoogste uitzicht op een fjord.......soms!
Vanmiddag is er net een flinke wolk neergedaald waar we van bovenaf opkijken.
De zon zorgd ervoor dat er af en toe een dampwolk uit de grote wolk onsnapt en opstijgt naar ons....heel apart om te zien.
Heel even trekt de wolk zich ver genoeg terug om een glimp op te vangen van het fjord en de slingerende toegangswegen.
Snel wat foto's gemaakt en......alles weet gehuld in witte damp.
We stappen weer op en dalen af.
Nog even wat km maken want we zijn vandaag veel gestopt.
Paar tunnels doorgeploeterd en we zijn het zat.
Na stryn gaan we een plaatsje zoeken en vinden een pracht plekje in loen.
De camping aan de doorgaande weg ziet er massaal uit en de prijs voor de basic hutjes is stevig.
We besluiten even het dorp in te gaan en een bordje de berg op te volgen.
Dat pakt goed uit want een privé verhuurder heeft een leuke hut,beter prijsje met wc en douche en uitzicht op het meer en de bijbehorende gletjes.wauw!
Het is echter wel een gesjouwet de koffers,want het huis staat op palen tegen de bergwand,en het pad ernaartoe is beter geschikt voor getrainde berggeiten aldaar dan voor mensen.
Even schrikken als we een vliegtuigle op ons raam zien afkomen,maar dat blikt de rondvlucht over de gletsjer te zijn,en zo hoog zit ons hutje dus.
De verwarming werkt gelukkig naar behoren en het bed roept...