te lang en te kort.

De volgende ochtend is het lekker wakker worden in ons redelijk koele appartementje met uitzicht op zee.
De muggen hebben zich aan ons nieuwe bloed tegoed gedaan de afgelopen avond toen we enigsinds bezweet hebben zitten genieten van ons eerste echte corsicaans witbiertje, en daar worden we nu aan herrinerd door diverse jeukende bulten.
Of misschien was het wandelingetje over het donkere kronkelende paadje om nog even het strandje te bekijken wel een romantisch idee, niet in je korte broek.

Ach, gaat vanzelf weer over, en anti muggenspul hebben we genoeg bij ons.
Ontbijt spullen, en drankjes om onze koelkast mee te vullen hebben we niet dus moeten we nog wel even op pad om één van de vele supermarkten van wat overtollige voorraad te ontdoen.
Voor we dat doen kijk ik even naar de motoren nu we op plaats van bestemming zijn, want de soes had een beetje droog kettinkje had ik al gezien, en van de honda wil ik graag even het koelvloeistofnivo bekijken vanwege koelprobleempje in nice.

Het smeersysteem van de soes werkt niet zoals het moet, dus extra smeren in het vervolg.
Beetje motorolie verbruikt, dus beetje erbij en hij/zij is weer top.
De honda heeft geen olie verbruikt, gelukkig staat de koelvloeistof ook op hetzelfde nivo als bij vertrek, dus da's ook top!
Voor vertrek had ik ook nog snel even het idiote aluminium achtertandwiel door een nieuw stalen exemplaar vervangen, want die was op mijn vorige trip (noorwegen) veel te hard gesleten.
Echter heeft dat niet het gewenste effekt op de levensduur van de ketting blijkbaar, want die staat weer slap.
Ik heb de gereedschappen bij me om die te stellen, dus doe ik dat metteen maar even.
Klembout los en met de haaksleutel de stelkrans verstellen.
De krans komt net in beweging en loopt dan vast en wil niet verder.
Andere kant op dan maar...en de ketting gaat nog slapper hangen.
Dan met een vaartje weer terug, maar ik kom niet verder dan dat ene punt waar ik al was......@#FF*X.
Ik zat dus al op de maximale stelstand toen ik thuis wegging, maar kon dat niet zien omdat het betreffende stickertje in de loop der jaren ergens zijn kleefkracht heeft verloren, en nu heel ergens anders volkomen nutteloos minimaal en maximaal ligt aan te wijzen in de berm ofzo.
En ik moet nog minimaal 3000km (heb ik me voorgenomen).

Nu had ik uit bastia kruipend ruimschoots de tijd gehad om om me heen te kijken, en daar een honda dealer gespot. zou die misschien een kettinkie......
Laten we maar proberen....en het is gelukkig een stuk rustiger op de weg.
We zijn er iets over twaalven maar siësta tot half drie, dus we rijden even door naar hartje bastia en gaan lekker lunchen op het plein waar napoleon op zijn voetstuk over uitkijkt.
De voortreffelijke salade is van alles rijkelijk voorzien, en we laten het ons goed smaken.
later bij de motorzaak is het lastig,moeilijk,je moet ook nooit alleen uw tandwiel vervangen meneer! weet ik, weet ik, maar......laat ook maar,top dat u nog een gaatje kunt vrijmaken morgen! bedankt! tot morgen!

We hebben uit ons boekje over corsica dat nonza een bezienswaardig dorpje is, en wellicht het oudste van het eiland.
Het ligt linkerkant van de cap van corsica, dus vanuit bastia een mooi ritje dwars over het smalste deel van het eiland, dus die pakken we nog mee vandaag.
De route blijkt inderdaad prachtig, nonza ook, maar wel kleiner dan verwacht, zwart strand, oude uitkijk/verdedigings toren, en net daaronder op een rotspunt overhangend boven de zee is een sfeervolle bar en restaurant gemaakt.
We genieten er van ons zoveelste drankje, het prachtige uitzicht en de gemoedelijke atmosfeer.
Op weg terug maken we nog een klein ommetje om niet over dezelfde weg terug te rijden, en er hangt een dikke wolk schuin boven ons die elk moment kan besluiten zijn lading over ons uit te storten.
Het is een klein beetje zoeken, want niet alle weggetjes staan even duidelijk aangegeven, maar we zij eigenlijk toch weer vrij snel door de bergen heen, en zien de baai van bastia en de daarnaast liggende groene lagune in de diepte voor ons opdoemen.
Eenmaal in de bewoonde wereld even de 5km snelweg afraffellen en dan nog 60 provinciaal of zoiets.
Onderweg nog even wat bij de supermarkt opgepikt voor de volgende dag, en gestopt bij één van de vele pizza-karren die overigens over een heel assortiment sauzen,ingrediënten en toppings blijkt te beschikken.
De zon is alweer onder als we onze afslag naar ons afgelegen vakantiepark moeten zien te vinden, en daarbij moeten we tevens rekening houden met achteropkomend verkeer dat ons probeert te vermoorden, dus als we de inrit naderen, laten we snel de achterliggers voorbij zodat we wat lucht hebben om af te remmen en de weg over te steken.
Pff.....gevonden en weer "thuis".
Jammer dat de biertjes in de topkoffer nog niet koud zijn, ik leg er ff eentje een kwartiertje in het vriesvak....