de 2de grens oversteek terug naar Noorwegen Grong

Vandaag in de ochtend de reisverslagen weer bijgewerkt omdat wij weer internet hebben.

Gisteren van de mooie redelijke warme Zweedse oostkust naar bijna de Noorse westkust gereden. Nog een hele rit van wel 115km te gaan :-) :-)
Toch redelijk weer nu. Het miezerd licht.
We hebben allebei wat kwaaltjes die opspelen,maar toch gaan we oppakken en op pad.
We zijn blij dat we gisteren de juiste beslissingen genomen hebben en nu dus redelijk snel op ons meetingpoint kunnen zijn.
De stemming is dus best goed,en ondanks het weer genieten we van het veranderende landschap.
Noorwegen is zoveel mooier en afwisseleder dan zweden.
De eindeloze bossen maken plaats voor rotslandschappen met licht begroeide plateaus en grassige gebieden en stroompjes en watervalletjes met..ELANDEN OP DE WEG!!!!!! en ik moet uitwijken en stevig in de ankers op het natte wegdek.
De twee prachtige dieren schrikken net zo van ons als wij van hen en rennen half naast ons met ons mee en later voor ons uit.
Ik stop en pak mijn verpakte camera,en ondertussen hebben de elanden een overbrugbare greppel gevonden om bij de weg vandaan te komen,en rennen oogenschijnijk lomp zijwaards van ons.
Dan stoppen ze op een uitwrste richel en ik ben eindelijk in staat een plaatje te schieten.
Wouw! Toch jammer dat ik geen camera op de motor had,want ik had alles wel terug willen kijken.
Wat een mooie dag is dit!
Mijn natte handen krijg ik bijna niet meer in de handschoenen.
Nog iets van 60 km ofzo.
De verrassingen zijn nog niet op vandaag want een goede 20km verderop ziet een flinke vos zijn kans schoon om n a een passerende vrachtwagen de weg over te steken met zijn buit in de bek.
Hij heeft ons echter niet op tijd zien aankomen en ik moet voor de 2e keer vandaag in de remmen om mens en dier voor letsel te behoeden.
De vos schrikt en régine ziet dat ie zijn prooi laat vallen.
Omdat ie daarom nog even omdraait om zijn buit op te rapen,denk ik dat ie alsnog een zelfmoord poging wil wagen,en ben druk om mijn vrachtwagen af te remmen en nog verder uit te wijken.
Het valt mee,hij gaat toch niet voor mijn motor springen maar verdwijnt haastig in de berm met zijn lunch.
Helaas weer geen beelden,en ik onderneem niet eens een poging want die vind je echt niet meer.
In gedachten zie ik de overige km echter verschillende dieren voor mijn wiel springen.
Onze weg naar het centrum van grong is er eentje van het soort zoals een neergaande spiraal in een parkeergarage.
We volgen de bordjes camping.
Door het centrum anex industrieterrein en meer bochtjes,bruggetje en vinden de camping met hutjes.
De receptie blijkt verplaatst naar......het dorp.
Een hutje heeft de sleutel in het slot,dus ik neem een kijkj.....netjes! En voor 4 personen.
Brutaal nemen we deze sleutel vast mee.
Op naar het dorp.
De plaatselijke vvv/huisarts/vluchtelingenwerker ed. Staat ons te woord en belt de aangewezen beheerster.
Alle hutjes zijn beschikbaar,en we krijgen een pincode om.de sleutel te kunnen pakken uit een kluisje naast de deur van...het hutje op de camping.
Terug naar de camping dus en 2 sleutels bemachtigd.
Pfff in die natte bende,ik zou wel een stuk taart lusten met een koffie ofzo.
Dat hebben ze.........in het dorp.
En daar heeft het gesmaakt,nu nog wachten op een reaktie van groep 1 en 3 wordt vervolgd...