Hoa Lan here we come

De laatse dag begint vroeg. Om kwart over 5 de wekker gezet om de natte kleding van de vorige dag in te pakken. Om 6 uur beneden met bagage en een ontbijtje bij de buren. Vietnamezen zijn vroeg wakker. Of dat komt door de af en toe schallende partij speakers of door de harde bedden is ons niet helemaal duidelijk is, maar ook in de vroege morgen is het al druk op straat. Een bus brengt ons voor de laatste keer (voorlopig?) de stad uit. Rond half negen is iedereen ingecheckt en nemen we afscheid van reisleider Marco. Door de douane is nog wat ruimte om souvenirs te shoppen. Als die binnen zijn, dan gaan we in een restaurant nog een koffie en een gebakje nuttigen. Dat is het idee althans want er is paniek. Rob wordt gezocht door de douane. Er is iets met zijn tas........
Na de nodige onduidelijkheid en uitgebreide onderzoeken blijkt dat hij verdacht wordt van het smokkelen van munitie....
Gelukkig blijkt het uiteindelijk zijn multitool-zakmes-ding te zijn wat wordt aangezien voor een magazijn ofzo.
Een tyfoon in een glas water maar uiteindelijk is ook Rob nog op tijd voor de check-in.
Een avontuurlijk einde van een mooie reis.
Alhoewel... Aeroplof moet ons eerst nog even 17 uur later, via Moskou, in Amsterdam afleveren.
Gelukkig liep de reis, mede dankzij een ruime hoeveelheid Norit, voorspoedig en worden we uiteindelijk keurig op tijd op Schiphol afgeleverd.

De meeste mensen zijn dan ongeveer 24 uur wakker en willen naar huis.
Begrijpelijk.

De troublebirds sluiten de reis gezamelijk onder het genot van een milkshakie af.
Goed om weer te wennen aan de kou en mooie afsluiting van een prachtige reis!!!!