Ta-rangeren

Voor het eerst in 4 dagen internet. Een inhaalslag. In veel opzichten vat ik het hiermee redelijk samen denk ik ;) Na de extreem vroege start gisteren als voorbereiding naar de Krater, is het vandaag toch ook weer even doorbijten als we om 6 u 30 aan de Spaanse omelet zitten. Daarbij hielp het ook niet mee dat we dachten alles al gezien te hebben op de vorige dag. Dat bleek een kleine misrekening, bleek achteraf. De reis naar het Tarangire National park was ingeschat op een klein uurtje. Even een stukje van een half uur over de lokale hoofdweg en dan de natuur in. Het liep anders. Na 5 minuutjes onderweg te zijn zagen we zebras vlak naast de weg! Wij de auto uit, want we zaten natuurlijk niet in een park :) De zebra's waren nog niet op de foto gezet of we kregen ook giraffen in het vizier. Voor het gemak liepen die een meter of 50 achter onze auto de weg maar even over (goede film levert dat op). We moesten verder. In de Landcruiser en rijden. Na 2 minuten zegt Cindy " zag ik daar nou een olifant????" De chauffeur had het ook even gemist, dus toch maar even gekeerd.... Ze had gelijk hoor! Een hele kudde van die Pemba's vlak naast de weg. GAAF!!!! Je hoorde het hout kraken want honger hebben die rakkers hoor. 600 kg groen moeten ze eten dus daar waren wij mooi getuige van.
Inchecken in het park. Zeg Ema (nuel), waar voor zijn die vlaggen met dat blauw erin? Daar kom je nog achter maar het is gif tegen de tse-tse vlieg....
In het park was er al vrij snel een waterpoel. Daar gebeurt het hoor! Olifanten, zebra's, giraffen en zwijntjes rommelden daar vrolijk langs elkaar heen. Veel te zien in het park. Kunnen er uren naar blijven kijken. De foto's volgen in gebundelde vorm, dus de lezers moeten maar snel na terugkomst even langskomen om een bakkie te komen doen. De koffie is dan vast beter dan die in Kenya ;)
Bij de lunch waren de lunchdoosjes weer gevuld. En dat wisten de baviaantjes die daar rondhingen ook. Wij hadden het net binnen, maar onze buren waren dus snel uitgegeten. Wat zijn die beesten snel (en agressief). Zo heb je iets en zo heb je niets.

In de middag hebben we ook nog vele observaties gedaan, maar het is bijna niet te beschrijven hoe indrukwekkend dit alles was. Dus stoppen we daar nu mee. Op weg naar de uitgang van het park hebben we nog een lekke band (nummer 3). Met gevaar voor eigen leven (achter elk bosje kan een leeuw zitten) zet de chauffeur er een nieuwe band onder en we gaan weer verder.

S'avonds hebben we na het eten nog een trommel/dans/acrobatiek show van de plaatselijke jeugd. Helemaal leuk! We betalen de barrekening van 300.000 schilling, want morgen gaan we weer naar een volgende lokatie!